Jón Finnbogason framkvæmdastjóri sjóðastýringarfyrirtækisins Stefnis segir að frekari sameiningar á fjármálamarkaði gætu reynst nauðsynlegar í ljósi þungs regluverks á markaðnum. Hann segir að samkeppnin á sjóðastýringarmarkaðnum sé hörð bæði frá innlendum og erlendum aðilum.

„Svarið við spurningunni hvort sameiningar á fjármálamarkaði þurfi að eiga sér stað er í rauninni bæði já og nei. Það er hægt að nálgast þessa spurningu frá mismunandi sjónarhornum,“ útskýrir hann.

Jón bendir á að stjórnvöld leggi miklar kvaðir á innlend fjármálafyrirtæki sem erlendir keppinautar þurfa ekki að standa undir. Þessar sértæku álögur, ásamt stærðarhagkvæmni erlendra fjármálafyrirtækja, geri íslenskum fyrirtækjum erfitt fyrir í samkeppni.

Hann bendir á að Stefnir starfi á íslenskum sjóðastýringarmarkaði en að samkeppnin komi ekki eingöngu frá innlendum sjóðastýringarfyrirtækjum.

„Í fyrstu mætti ætla að helstu keppinautar okkar væru þau félög sem starfa hér á landi undir sömu reglum, en það er ekki rétt. Samkeppnin kemur í raun ekki síður frá alþjóðlegum aðilum,“ segir Jón og nefnir að samkvæmt gögnum Seðlabankans séu 139 erlendir sjóðir með 1.464 sjóðsdeildir með starfsemi á Íslandi.

Að sögn Jóns hefur þessi þróun valdið því að íslenskir fjárfestar hafa verulegt fjármagn í höndum erlendra sjóðastýringarfyrirtækja.

„Bara einn af stærstu lífeyrissjóðum landsins var með yfir 390 milljarða króna af eignum sínum í erlendum hlutabréfum hjá 10 stærstu erlendu rekstraraðilunum. Þar að auki var hann með um 89 milljarða hjá 10 stærstu sérhæfðu sjóðunum,“ segir hann.

Hann telur að margir geri sér ekki grein fyrir umfangi þeirra viðbótargjalda sem íslensk fjármálafyrirtæki greiða.

„Það er sérstakur skattur á skuldir fjármálafyrirtækja, skattur á laun og viðbótartekjuskattur. Bara skattur á skuldir er 0,376% af skuldum umfram 50 milljarða króna og jafngildir 12-14% af vaxtamun bankanna þriggja,“ segir hann og bætir við að hærri eiginfjár- og lausafjárkröfur geri rekstrarumhverfið enn erfiðara.

Þetta, ásamt samkeppni frá stórum alþjóðlegum sjóðastýringarfélögum sem búa ekki við sömu kvaðir, veldur því að sameiningar eða aukið samstarf milli innlendra fjármálafyrirtækja gætu reynst nauðsynleg. „Ef ekki verða gerðar breytingar á þessu sértæka skattaumhverfi mun það þrýsta á um frekari sameiningar,“ segir Jón.

Viðtalið í heild sinni má lesa í ViðskiptaMogganum.