„Viš fórum śt klukkan tvö ķ gęr. Byrjušum į veišum ķ gęrkvöldi. Ég hélt viš yršum lagšir af staš héšan [til hafnar] nśna śt af vešri en žaš er eitthvaš seinna į feršinni eša veršur kannski ekki eins mikiš og var spįš. Vonandi veršur žaš žetta seinna en žaš er bara óskhyggja,“ segir Hįlfdan Finnbjörnsson skipstjóri į ķsfisktogaranum Pįli Pįlssyni ĶS.
Žegar blašamašur nęr tali af Hįlfdani laust fyrir klukkan eitt ķ dag er togarinn, sem Hrašfrystihśs Gunnvarar gerir śt, į žorskveišum ķ Heišardalnum fyrir nešan Žverįlshorniš į um 205 föšmum. „Žaš er dagbleyša žar viš hlišina, oft fariš į Žverįlshorniš yfir nóttina og hingaš yfir daginn,“ śtskżrir hann.
Hann segir spįna ekki sérlega spennandi. „Žaš er ekki fariš aš hvessa mikiš enn žį, žetta eru um 14 til 15 metrar nśna. Žaš er spįš aš ölduhęšin geti fariš ķ einhverja sex til sjö metra. Žaš er smį hreyfing, mašur finnur alveg fyrir žvķ.“
Įętlaš er aš Pįll Pįlsson komi til hafnar til löndunar į fimmtudag, en žaš er nokkuš lķklegt aš žaš gerist fyrr ef vešurspįr ganga eftir aš sögn Hįlfdans.
Tķšarfariš alltaf jafn sjokkerandi
„Svo er bara aš fylgjast meš hvenęr žetta gengur nišur aftur. Žaš er nś helsta fjöriš viš žetta. Eins og žessi vika, žetta eru endalausar lęgšir. Žaš dettur nišur og veršur fķnasta vešur į morgun en ašfaranótt föstudags veršur aftur skķtavešur sem į aš detta nišur į föstudeginum. Žaš er bara endalaust veriš aš skoša vešurspįr.“
En svona vešurfar er ekkert nżtt af nįlinni?
„Nei, nei alls ekki. Žetta er bara žessi įrstķmi. Žaš er fyndiš hvaš mašur veršur alltaf jafn sjokkerašur žegar hann kemur,“ svarar Hįlfdan og hlęr. „Stundum hefur veriš svona įstand ķ nóvember, stundum ķ desember og stundum ķ janśar. Žaš er misjafnt hvaša mįnušur er verstur.“
Hann segir įberandi lķtiš um žorsk hafa veriš į mišunum eftir sķšustu bręlu. „Žaš hefur veriš lķtiš į Vestfjaršamišum alla seinustu vikuna. Viš fengum einhvern karfa sem var blandašur meš žorsk vestur ķ Kanti, svo var lķtiš į Grunnhalanum en sķšan kom skot į Žverįlshorninu. Viš ętlušum aš treysta į žaš nśna en žaš viršist vera eitthvaš minna.“
Žį hefur heldur ekki veriš mikiš um ufsa og hefur hans veriš saknaš um nokkurt skeiš. „Žaš hefur komiš ufsaskot annaš slagiš į Hala en annars hefur žetta ekkert veriš.“
Tķšarfariš er bara eitthvaš sem sjómenn verša aš venjast aš mati skipstjórans. „Žetta er bara eins og žaš er. Žessi įrstķmi er oft erfišur. Žį er fiskurinn oft enn žį Gręnlandsmegin og lengst śti į hafi. Svo fer žetta yfirleitt aš koma žegar lķšur į nóvember og eykst ķ desember og janśar,“ segir Hįlfdan.